In onze moderne samenleving, waar de drang naar efficiëntie en productiviteit een bijna biologische noodzaak lijkt is de zoektocht naar moderne hulpmiddeltjes “booming”. Echter, recent onderzoek aan de prestigieuze Universiteit van Cambridge, onder leiding van de deskundige econoom Peter Bossaerts, werpt licht op de mogelijke illusies van dergelijke inspanningen.
De studie richtte zich op populaire stimulantia zoals dextroamphetamine (Adderall) en methylfenidaat (Ritalin), die officieel worden voorgeschreven voor de behandeling van ADHD. Sommige mensen gebruiken deze medicijnen echter buiten hun officiële doel om, in de hoop hun cognitieve vaardigheden te versterken.
Met behulp van de “knapsack task”, een ingenieus experiment dat me doet denken aan de manier waarop dieren hun voedselbronnen optimaliseren, ontdekten de onderzoekers een verontrustende trend. Hoewel de medicijnen de proefpersonen meer gemotiveerd maakten en hen aanzetten tot grotere inspanningen, was de kwaliteit van hun prestaties verminderd. Het was alsof ze instinctief handelden zonder het overkoepelende beeld van de situatie te zien.
Bijzonder opmerkelijk was het feit dat de proefpersonen, na inname van de medicijnen, aanzienlijk meer tijd besteedden aan de taken, en in sommige gevallen tot 50% langzamer waren. Deze observatie roept het beeld op van een dier dat te veel energie verspilt aan een taak die niet evenredig veel oplevert.
Dus, voor degenen in de technologie- en financiële sectoren, en ambitieuze studenten, is het wellicht tijd om de natuurlijke capaciteiten van het menselijk brein opnieuw te waarderen. In een wereld die steeds meer gericht is op snelle oplossingen, is het belangrijk om te onthouden dat niet alle shortcuts ons naar de gewenste bestemming leiden.
Laat een reactie achter